წერილი

სულ ვფიქრობდი რაღაც დამეწერა შენზე..ნუ ჯერ ვფიქრობდი რა მეჩუქებინა და ერთ-ერთ აზრად ამანაც გამიელვა - დავწერ მასზე სრულიად გულწრფელად და ვაჩუქებ რაიმე სხვა მატერიალურ საჩუქართან ერთად-თქო. ვიცოდი შენთვის ჩემს ნაჯღაბნს დიდი ფასი არ ექნებოდა, განა არ ვიცოდი...
ვიცოდი რომ სხვა იყავი. ვიცოდი რა...კი არ ჩამომიყალიბებია საკუთარ თავში ასეთია და ასეთი-თქო. უბრალოდ, ეჭვები მქონდა და ამ ეჭვებს გასაქანს არ ვაძლევდი. ჯერ ერთი მეგონა მარტო მე ვხედავდი და მეჩვენებოდა ყველაფერი
ხოდა ჩემო კარგო, აი ჩემგან საჩუქარი
მე მართლა მიყვარდი და არა შენი საჩუქრების გამო...მაგრამ შენ არმაას ალბათ ვერ მიხვდები. დანარჩენებსაც ძალიან უყვარდი...მაგრამ ალბათ ამასაც ვერ ხვდებოდი. შენს გაცირვებას გულით განვიცდიდით და ვცდილობდით მარტო არ ყოფილიყავი....არადა ყველა ძალიან კარგად ვხედავდით რომ მარტო იყავი...სრულიად მარტო! მიუხედავად შენს მიერ ჩამოთვლილი აურაცხელი მეგობრებისა (რათქმაუნდა ცნობადი სახეებისა), შენ მარტო იყავი.
რატომ არ ვუტყდებოდი სა კუთარ თავს? მეცოდებოდი. მე ბეევრად მდიდარი ვიყავი შენზე, მე საოცარი მეგობრები მყავს და ისეთი მდიდარი ვარ  წარმოუდგენლად... შენ კიდევ... სულ ვფიქრობდი, მთელი ცხოვრება ალბათ მარტო იყო და ბოლო-ბოლო მაინც მიხვდება ჩვენს ფასს-თქო. რა გულუბრყვილო ხარ ეკა...
რომ გავაანალიზე მივხვდი, რომ თავიდან ლაშა ტყუილით გაიცანი, მერე მე,  მერე ვეღარ თქვი სიმართლე, "შენს კონცერტზეც" კი მიგვიყვანე ყველა, "მოსაწვევები უშოვე" ბიჭებს... შენ იმდენად ვერ მიხვდი ჩვენს  ფასს, ჩვენს დამოკიდებულებას, რომ იფიქრე საჩუქრებით, მოსაწვევებით გაგვაგიჟებდი :) მეცოდები...სულ გული მიკვდება ისე მეცოდები.
ვინ ხარ საერთოდ? ვინ ხარ? ავად ხარ? აბა ამხელა ფანტაზია, ამხელა წარმოსახვა.... არ ვიცი...
ალბათ როგორ დამცინოდი არა? :) ალბათ სულელად, შტერად მთვლიდი არა? ალბათ იფიქრე, სხვები თუ ვერ მოვატყუე ამას ყველა ვარიანტში მივატყუებო არა? :) კარგი, გეგონოს :) მე ხომ შენთან სულიერი არაფერი მაკავშირებდა....შენ ხომ ამასაც ვერ ხვდებოდი...როოგრ უნდა მიმხვდარიყავი, შენი სულიერება მე ამ პერიოდში არც დამინახავს...ჩვენ ვსაუბრობდით დიდხანს და ყველაფერზე, მაგრამ არა სულიერზე. მაინც ვფიქრობდი, უნდა გადაგვერჩინა ეს გოგო, უნდა ამოგვეთრია იმ უიმედობიდან, სადაც ჩავარდნილი იყო.
მე საშინლად ვარ, უსაზიზღრესად....ვერაფრით გამოვდივარ მდგომარეობიდან... არ მეგონა, მაგრამნ მომსპე და გამანადგურე შენი არსებობით...მადლობა. ჯერ მეგობრად მიჩნეული ადამიანისგან ასეთი იმედგაცრუება არ მიგემია... მადლობა.
მე ვიცი, შენ უარესად იქნები. ზუსტად ვიცი... კიდევ ერთხელ ვიტყვი, რომ მეცოდები. ამხელა შანსი გქონდა და ვერ გამოიყენე. ყველაფერს აქვს დასასრული და ესეც დამთავრდებოდა ოდესმე,. მაგრამ მე ძალიან სუსტი აღმოვჩნდი იმისთვის, რომ  მეთქვა რასაც ვფიქრობდი. ვინც ჩათვალა, რომ უნდა გამოეაშკარავენიბა, იმას დიდი მადლობა.
ერთია კიდევ, ალბათ გული მიგრძნობდა, რომ ასეთი განადგურებული ვიქნებოდი ყველაფრის გარკვევის შემდეგ და გავჩუმდი... ყველა ეჭვი გავაქარწყლე, სააადღაც შიგნით მღრღნიდა... ეს ჩემი სისუსტეა, ვაღიარებ.
არეულად დავწერე ყველაფერი, მარგამ მეტი დალაგება არ შემიძლია ახლა. რომ ვერაფერს გეუბნები ალბათ ამიტომაც გადავწყვიტე დაწერა. შენ საერთოდ არ იცი ეს საიტი და ალბათ ვერც ნახავ. არ აქვს მნიშვნელობა....არანაირი...
გამოჯანმრთელდი.